ناخن جویدن یک رفتار وسواسی است که در مواقع از اضطراب و استرس به وجود می آید و واکنشی در برابر تنش و یک عادت نامناسب است. جویدن ناخن معمولا از دوران کودکی شروع می شود(4تا5 سالگی) و در دوران نوجوانی افزایش می یابد .
علت این رفتار می‌تواند زمانی در کودکان دیده میشود که حوصله کودک سر می‌رود، عصبانیت ویا اضطراب زیادی دارد. اگر بخواهید کمکی در این موارد انجام دهید دستان کودک خود را مشغول نگه دارید و شما می‌توانید با درست کردن گل بازی یا خمیر بازی و کار دستی، ذهن کودک خود رابه چنین مواردی منحرف کنید و او را نسبت به اینکه ناخن های خود را نجود، تشویق کنید و از تنبیه کردن کودک مانند فلفل زدن و چسب زخم زدن به انگشتان یا کارهای از این قبیل استرس کودک را افزایش می‌دهد پرهیز کنید. برای اینکه عادت های بد و نا‌پسند و اختلاتی که در آن ها وجود دارد باید علت آنها و انگیزه کودک از انجام آن مشخص شود و این رو باید مد نظر داشته باشیم که برای درمان نباید زور و در مواردی کتک استفاه شود. والدین از همان آغاز باید پیشگیری رو مقدم بر درمان بدانند و مواظب و مراقب حرکات کودکان خود باشند.
درمان ناخن جویدن کودکان
معمولا این گونه رفتارها طی زمان چند ماهه یا حتی چند سال اتفاق می افتد، متاسفانه برخی از والدین بر این باور هستند که می‌توان این اختلال را خیلی سریع بر طرف کرد که این تصور اشتباهی است و این خود باعث میشود تا در مواردی عود بیماری، نا امید شدن کودک، رها کردن درمان را شاهد باشیم.
نکاتی که والدین باید در این زمینه مد نظر داشته باشند:
- ناخن های کودک را کوتاه نگه دارید.
- والدین وقتی ناخن های کودک را می‌گیرند او را مدام تشویق کنند.
- والدین کودکان را نباید تنبیه کنند(چسب زدن روی انگشتان ویا لاک زدن که باعث مسمومیت کودک میشود)
- ترغیب او نسبت به انجام کارهای دستی (نواختن موسیقی، فعالیت های ورزشی، درست کردن کار دستی، کشیدن نقاشی)
- والدین از دیدن فیلم های تند و خشن در کنار کودک اجتناب کنند.
- ودر مواردی که کودکان بالای 7 سال اضطراب بسیار شدیدی دارند به روانپزشک مراجعه شود واز داروهای درمانی استفاده کنند
گاهی وقت‌ها عامل اصلی این رفتار را می‌توان در والدین جستجو کرد. والدین باید سعی کنند ناراحتی و مشکلاتشون را به منزل منتقل نکنند و نباید به ناخن خوردن کودکان واکنش نشان دهند درمواردی کودکان این کار را برای جلب توجه انجام می‌دهند و با واکنش‌های اطرافیان بیشتر به این کار تمایل پیدا می‌کنند.