اثرات خواب بر سلامت جسمی، روحی و ذهنی

اکثر مردم از نزدیک می دانند که خواب بر وضعیت روانی آنها تأثیر می گذارد. به هر حال ، یک دلیل وجود دارد که گفته می شود فردی با روحیه بد “در سمت اشتباه تخت خواب بیدار شده است”.

همانطور که به نظر می رسد ، کاملاً حقیقت در پشت این گفته محاوره ای وجود دارد. خواب ارتباط تنگاتنگی با سلامت روحی و روانی دارد و ارتباطات افسردگی ، اضطراب ، اختلال دو قطبی و سایر شرایط را نشان داده است.

در حالی که تحقیقات برای درک بهتر ارتباطات بین سلامت روان و خواب در حال انجام است ، شواهد موجود تاکنون به رابطه دو طرفه اشاره دارد. اختلالات بهداشت روانی باعث می شود خواب راحت سخت تر شود. در عین حال ، خواب نامناسب ، از جمله بی خوابی ، می تواند عاملی در ایجاد و بدتر شدن مشکلات بهداشت روانی باشد.

خواب و بهداشت روانی هر دو از موارد پیچیده ای هستند که تحت تأثیر عوامل زیادی قرار دارند ، اما ، با توجه به ارتباط نزدیک آنها ، دلیل محکمی برای این باور وجود دارد که بهبود خواب می تواند تأثیر مفیدی بر سلامت روان داشته باشد و می تواند یکی از ملفه های درمان بسیاری از اختلالات روانپزشکی باشد.

چگونه سلامت روان با خواب ارتباط دارد؟

فعالیت مغز در هنگام خواب نوسان می کند ، در مراحل مختلف خواب که چرخه خواب را تشکیل می دهند ، افزایش و کاهش می یابد. در خواب NREM (حرکت غیر سریع چشم) ، فعالیت کلی مغز کند می شود ، اما انفجارهای سریع انرژی وجود دارد. در خواب REM ، فعالیت مغز به سرعت بالا می رود ، به همین دلیل این مرحله با رویاهای شدیدتر همراه است. هر مرحله در سلامت مغز نقش دارد ، اجازه می دهد فعالیت در قسمت های مختلف مغز به سمت بالا یا پایین برود و تفکر ، یادگیری و حافظه بهتر را فراهم کند. تحقیقات همچنین نشان داده است که فعالیت مغز در هنگام خواب تأثیرات زیادی بر سلامت عاطفی و روانی دارد.

خواب کافی ، به ویژه خواب REM ، پردازش اطلاعات عاطفی مغز را تسهیل می کند. در هنگام خواب ، مغز برای ارزیابی و به خاطر سپردن افکار و خاطرات کار می کند و به نظر می رسد کمبود خواب به ویژه برای تلفیق محتوای احساسی مثبت مضر است. این می تواند بر خلق و خو و واکنش عاطفی تأثیر بگذارد و با اختلالات بهداشت روانی و شدت آنها ، از جمله خطر عقاید یا رفتارهای خودکشی گره خورده است.در نتیجه ، دیدگاه سنتی ، که معتقد بود مشکلات خواب از علائم اختلالات بهداشت روان است ، به طور فزاینده ای زیر سوال می رود. در عوض ، مشخص شد که بین خواب و سلامت روان رابطه دوسویه وجود دارد که در آن مشکلات خواب ممکن است هم علت و هم پیامد مشکلات بهداشت روان باشد. آپنه انسدادی خواب (OSA) یکی دیگر از جنبه های خواب است که با سلامت روان مرتبط است. OSA نوعی اختلال است که شامل مکث در تنفس هنگام خواب و کاهش سطح اکسیژن بدن می شود و باعث ایجاد خواب پراکنده و آشفته می شود. OSA بیشتر در افراد مبتلا به بیماری های روانی رخ می دهد و ممکن است از سلامت جسمی آنها کاسته و خطر پریشانی جدی روانی آنها را افزایش دهد.

اگرچه تحقیقات بیشتری برای شناسایی ارتباطات مختلف بین خواب و سلامت روان لازم است ، اما شواهد موجود نشان می دهد که رابطه ای چند وجهی وجود دارد که می تواند تحت تأثیر عوامل متعددی در مورد هر شخص خاص باشد.

خواب و مشکلات خاص بهداشت روان

نحوه درهم آمیختن خواب و سلامت روان با مرور آنچه در مورد چگونگی گره خوردن خواب با تعدادی از شرایط خاص بهداشت روانی و اختلالات رشد عصبی مشخص است ، حتی بیشتر آشکار می شود.

افسردگی

تخمین زده می شود که بیش از 300 میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به افسردگی هستند ، نوعی اختلال خلقی که با احساس غم یا ناامیدی مشخص می شود. حدود 75٪ از افراد افسرده علائم بی خوابی را نشان می دهند، و بسیاری از افراد مبتلا به افسردگی همچنین از خواب آلودگی بیش از حد روزانه و پرخوابی رنج می برند که خواب بیش از حد است.

از لحاظ تاریخی ، مشکلات خواب به عنوان یک نتیجه از افسردگی دیده می شد ، اما شواهد فزاینده نشان می دهد که خواب کم ممکن است باعث افسردگی شود یا آن را تشدید کند. دشواری در شناسایی علت و معلول روشن ، منعکس کننده آنچه که یک رابطه دو طرفه است و در آن مشکلات خواب و علائم افسردگی به طور متقابل تقویت می شوند.

گرچه این می تواند یک حلقه بازخورد منفی ایجاد کند – خواب ناخوشایند افسردگی را بدتر می کند و خواب را بیشتر قطع می کند – همچنین راهی بالقوه برای انواع جدید درمان افسردگی را باز می کند. به عنوان مثال ، برای حداقل برخی از افراد ، تمرکز بر بهبود خواب ممکن است نتیجه مثبت کاهش علائم افسردگی باشد.

اختلال عاطفی فصلی

اختلال عاطفی فصلی یکی از انواع فرعی افسردگی است که بیشتر اوقات در افراد با کاهش ساعات روشنایی روز مبتلا می شود. به عنوان مثال ، ممکن است در مناطق آب و هوایی شمال در پاییز و زمستان دچار اختلال فصلی عاطفی شوند.

این وضعیت با اختلال در ساعت بیولوژیکی داخلی بدن یا ریتم شبانه روزی فرد ارتباط دارد که به کنترل چندین فرآیند بدن ، از جمله خواب کمک می کند. بنابراین جای تعجب نیست که افراد مبتلا به اختلال عاطفی فصلی تمایل دارند زیاد یا خیلی کم بخوابند یا تغییراتی در چرخه های خواب خود تجربه کنند.

اختلالات اضطرابی

هر ساله ، اختلالات اضطرابی در آمریکا تقریباً 20٪ از بزرگسالان و 25٪ از نوجوانان را تحت تأثیر قرار می دهد. این اختلالات ترس یا نگرانی بیش از حد ایجاد می کند که می تواند زندگی روزمره را تحت تأثیر قرار دهد و خطرات مربوط به مشکلات سلامتی از جمله بیماری های قلبی و دیابت را ایجاد کند. انواع اختلالات اضطرابی شامل اختلال اضطراب عمومی ، اختلال اضطراب اجتماعی ، اختلال هراس ، ترسهای خاص ، اختلال وسواس فکری عملی و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) است.

اختلالات اضطرابی ارتباط زیادی با مشکلات خواب دارند. نگرانی و ترس باعث ایجاد حالت پرتحرکی می شود که در آن ذهن در حال دویدن است و بیش فعالی را عامل اصلی بی خوابی می دانند. مشکلات خواب ممکن است به یک منبع اضطراب اضافه شده ، اضطراب پیش بینی کننده  را هنگام خواب ایجاد کند که خوابیدن را دشوار می کند.

تحقیقات به خصوص ارتباط قوی بین PTSD و خواب را یافته است. افراد مبتلا به PTSD به طور مکرر حوادث منفی را در ذهن خود پخش می کنند ، از کابوس رنج می برند و حالت آماده باش را تجربه می کنند که همه اینها می توانند در خواب اختلال ایجاد کنند. PTSD بسیاری از جانبازان را تحت تأثیر قرار می دهد و حداقل 90٪ جانبازان آمریکایی مبتلا به PTSD مربوط به جنگ ناشی از جنگ های اخیر علائم بی خوابی دارند .

مشکلات خواب فقط نتیجه اضطراب نیست. تحقیقات نشان می دهد که خواب ناچیز می تواند اضطراب را در افرادی که در معرض خطر ابتلا به آن هستند فعال کند ، و بی خوابی مزمن ممکن است یک ویژگی مستعد 19 در میان افرادی باشد که دچار اختلالات اضطرابی می شوند.

اختلال دو قطبی

اختلال دو قطبی شامل دوره هایی از خلق و خوی شدید است که می تواند هم بالا باشد (شیدایی) و هم کم (افسردگی). احساسات و علائم فرد بسته به نوع اپیزود کاملاً متفاوت است. با این حال ، هر دو دوره شیدایی و افسردگی می توانند باعث اختلال عمده در زندگی روزمره شوند.

در افراد مبتلا به اختلال دو قطبی ، الگوی خواب بسته به حالت عاطفی آنها بطور قابل توجهی تغییر می کند. در دوره های شیدایی ، آنها معمولاً کمتر احساس خواب می کنند ، اما در دوره های افسرده ، ممکن است بیش از حد بخوابند. اختلالات خواب اغلب هنگامی که فرد در بین قسمت ها قرار دارد  ادامه می یابد.

تحقیقات نشان داده است که بسیاری از افراد مبتلا به اختلال دو قطبی قبل از شروع یک قسمت ، تغییراتی در الگوی خواب خود تجربه می کنند. همچنین شواهدی وجود دارد که مشکلات خواب دوره های شیدایی و افسردگی را تحریک یا بدتر می کند و به دلیل رابطه دو طرفه بین اختلال دو قطبی و خواب ، درمان بی خوابی می تواند تأثیر اختلال دو قطبی را کاهش دهد.

روانگسیختگی

خواندن مرتبط

خیال پردازی زن هنگام کار

خیال پردازی ناسازگار

زن و شوهر برای حمایت از همدیگر را گرفته اند

غم و اندوه و تأثیر آن بر خواب

دراز کشیدن زن در بستر که صورت را می پوشاند

بی نظمی در خوردن غذا و خوابیدن

اسکیزوفرنیا یک اختلال سلامت روان است که با مشکل در تمایز بین آنچه واقعی است و نیست ، مشخص می شود. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی بیشتر دچار بی خوابی و اختلالات ریتم شبانه روزی می شوند. مشکلات خواب ممکن است توسط داروهایی که برای درمان اسکیزوفرنی استفاده می شوند ، تشدید شود. خواب ضعیف و علائم اسکیزوفرنی ممکن است به طور متقابل تقویت شوند ، بنابراین ثبات و عادی سازی الگوی خواب مزایای بالقوه ای دارد.

بیش فعالی

اختلال کمبود توجه / بیش فعالی (ADHD) نوعی اختلال رشد عصبی است که شامل کاهش توجه و افزایش تکانه است. ADHD معمولاً در کودکان تشخیص داده می شود، اما ممکن است تا بزرگسالی ادامه داشته باشد و گاهی فقط به صورت رسمی تشخیص داده می شود که کسی از قبل بالغ باشد.

مشکلات خواب در افراد مبتلا به ADHD شایع است. ممکن است در خوابیدن ، بیدار شدن مکرر و خواب آلودگی بیش از حد در روز مشکل داشته باشند. به نظر می رسد نرخ سایر مشکلات خواب مانند آپنه انسدادی خواب و سندرم پای بی قرار (RLS) نیز در افراد مبتلا به ADHD بیشتر باشد. مشکلات خواب مرتبط با ADHD در درجه اول در کودکان مورد بررسی قرار گرفته است اما مشخص شده است که بزرگسالان نیز بر آنها تأثیر می گذارد.

شواهدی از رابطه دو طرفه بین خواب و ADHD وجود دارد. مشکلات خواب علاوه بر اینکه در نتیجه ADHD است ، ممکن است علائمی مانند کاهش توجه یا مشکلات رفتاری را تشدید کند.

اختلال طیف اوتیسم

اختلال طیف اوتیسم (ASD) اصطلاحی است که شامل چندین شرایط رشد عصبی م communicationثر بر ارتباطات و تعاملات اجتماعی است. این شرایط معمولاً در اوایل کودکی تشخیص داده می شود و ممکن است در بزرگسالی نیز ادامه داشته باشد.

کودکان و نوجوانان مبتلا به ASD شیوع بیشتری در مشکلات خواب دارند از جمله بی خوابی و تنفس بی نظم خواب. این مسائل بیشتر از مشکلات خواب در کودکان بدون ASD پایدار است و می تواند به بدتر شدن علائم و کیفیت زندگی برای افراد مبتلا کمک کند. رفع بی خوابی و سایر اختلالات خواب یکی از ملفه های مهم مراقبت است زیرا ممکن است باعث کاهش خواب آلودگی بیش از حد در روز و همچنین سایر مشکلات بهداشتی و رفتاری در افراد مبتلا به ASD شود.

تعامل شرایط بهداشت روان

بسیاری از شرایط بهداشت روانی به طور جداگانه بوجود نمی آیند. در عوض ، شرایط مشترک ممکن است روی یکدیگر و همچنین خواب فرد تأثیر بگذارد.

به عنوان مثال ، غیر معمول نیست که افراد هم افسردگی و هم اضطراب را تجربه می کنند و مشخص شده است که افراد دارای هر دو بیماری خواب بدتری نسبت به افرادی که فقط افسردگی یا اضطراب دارند است. این شرایط بر سایر جنبه های مهم بهزیستی مانند درک درد نیز تأثیر می گذارد ، فرایندی که ممکن است در بروز مشکلات خواب نیز تأثیر بگذارد.