هر ازدواج متفاوت است ، اما چند نشانه گویایی وجود دارد که نشان می دهد رابطه در حال انتقال به مکانی ناسالم است.
- نسبت به شریک زندگی خود احساس تحقیر می کنید.
این احساس شدید انزجار یا انزجار با آزاردهنده بودن از رفتارهای خاص در شرایط خاص متفاوت است. این اغلب شامل چرخش چشم و گرفتگی در مکالمه و رد یا بی اعتبار کردن تقریباً تمام صحبت های شخص دیگر ، صرف نظر از شرایط است. ویلیامسون می گوید: “در بدترین حالت ، تحقیر به نظر می رسد كه یكی از طرفین یا هر دو شركت از پوست خود بیرون می آیند و باید در یكدیگر باشند. واضح است كه آنها نمی توانند یك چیز خوب را در دیگری ببینند.”
اگرچه ممکن است احساس کنید که تحقیر شایسته است – خصوصاً اگر مثلاً همسرتان رابطه داشته باشد – اگر سرانجام مورد رسیدگی قرار نگیرد ، می تواند یک قاتل رابطه باشد. ویلامسون می افزاید: “زوج هایی که نسبت به یکدیگر تحقیر می کنند ، احتمال اینکه بتوانند رابطه خود را با موفقیت ترمیم کنند ، کم است ، مگر اینکه بتوانند آن را تشخیص دهند و الگوی خود را تغییر دهند. اگر نمی توانید ویژگی های خوبی را که شریک زندگی شما مستقل از مبارزات زناشویی شما دارد تأیید کنید – اینکه مثلاً آنها والدین ، دوست یا حرفه ای بزرگی هستند – در این صورت ممکن است به نقطه بازگشتی رسیده باشید.
- شریک زندگی شما باعث می شود که نسبت به خودتان بد باشید.
ویلیامسون می گوید: “محقق جان گاتمن ، كه سالها بر روی تعاملات زن و شوهر مطالعه كرده است ، بیان می دارد كه در هر رابطه متقابل منفی ، باید 5 تعامل مثبت داشته باشد.” اگر به خصوص در محدوده ازدواج خود احساس نگرانی میکنید، او پیشنهاد می کند ابتدا کارهای شخصی خود را انجام دهید تا مشخص شود که به طور مستقیم توسط شریک زندگی شما ایجاد می شود و چه عواملی می تواند ناشی از عوامل استرس زا در خارج باشد. (به عنوان مثال ضربه قبلی یا ناامنی های مداوم که در روابط خارج از روابط فعلی خود تجربه کرده اید.) با همسرتان درمورد مسائلی که مستقیماً ناشی از رفتار آنها است روبرو شوید ، به خصوص اگر این رفتار شامل انتقاد شدید ، صدا زدن یا به حداقل رساندن احساسات یا تجربیات شما شود. ویلیامسون می گوید: “یک درخواست واضح و قاطعانه برای توقف آن ارائه دهید.” اگر اینگونه نباشد ، این یک نشانه واضح است که ازدواج شما یک ازدواج سالم نیست.
- احساس می کنید توسط شریک زندگی خود کنترل می شوید.
ویلیامسون می گوید: “در یک رابطه سالم ، هر دو شریک باید توانایی تأثیرگذاری بر دیدگاه دیگری را داشته باشند ، و هر یک از طرفین باید با خیال راحت در مقابل نفوذ دیگری باشد.”شریک زندگی شما باید بتواند به شما کمک کند تا از دیدگاه او چیزها را ببینید و سپس شما باید آزادی تغییر یا حفظ موقعیت خود را داشته باشید و برعکس.” اگر همسرتان گزینه های شما را محدود می کند یا گزینه های شما را دستکاری می کند ، این نشان می دهد که شما را برابر نمی داند.
این کنترل می تواند آشکار باشد و به صورت محدود کردن دسترسی به امور مالی یا اطلاعات مالی ، درخواست دسترسی به تلفن یا ارتباطات شخصی شما ، تصمیم گیری با چه کسی می توانید و نمی توانید با او صحبت کنید و جلوگیری از فرصت ها (مثلاً ، امتناع از پذیرش وظایف مراقبت از کودکان در طول یک مصاحبه مهم شغلی). همچنین می تواند ظریف تر باشد ، زیرا ممکن است دائماً شما را حدس بزنند یا نشان دهند که شما برای انجام کارهای جدیدی که می خواهید انجام دهید ، مجهز نیستید.
- شما فقط می مانید تا تأثیرات منفی بر خانواده خود را به حداقل برسانید.
ویلیامسون می گوید: “طبیعی است که فکر کنیم دیگران چگونه به انتخاب شما پاسخ می دهند ، اما نباید در بالای لیست مواردی باشد که شما را در آنجا نگه می دارد”. اگر در ازدواج خود می مانید تا تأثیرات منفی بر خانواده ، فرزندان یا حتی شریک زندگی خود را به حداقل برسانید ، از خود مراقبت خوبی نمی کنید – و این می تواند برای کسانی که شما حتی دردناک تر هستند نیز نشان داده شود. دارم سعی می کنم از خط پایین محافظت کنم ویلیامسون می افزاید: “خط آخر: اگر در مدت زمان طولانی مجبور شوید خود را به دلایلی برای ماندن متقاعد کنید ، زمان آن فرا رسیده است که احتمال رفتن را بررسی کنید.”
- شما ممکن است یک رابطه عاطفی داشته باشید.
گرچه کاملاً طبیعی است به دنبال اعتبار سنجی و ارتباط خارج از ازدواج خود باشید ، اما حفظ مرزهایی که برای همسرتان احترام دارند بسیار مهم است. برخی از عواملی که ممکن است به یک رابطه عاطفی اشاره داشته باشد عبارتند از:” اگر احساس می کنید باید مرتباً تعاملات خود را با شخصی که تخلیه می کنید پنهان کنید ، اگر متوجه شدید که زمان و انرژی ذهنی خوبی را صرف آن شخص می کنید ، یا اگر هستید اولویت بندی ازدواج خود را انجام ندهید تا فضای بیشتری برای این شخص در زندگی شما ایجاد شود .
- شما بحث خود را متوقف کرده اید.
درگیری در هر رابطه ای دشوار است و اگر به طور مداوم اتفاق بیفتد می تواند آسیب روحی و جسمی بالایی داشته باشد. اما همچنین می تواند فرصتی برای تهییج ناامیدی هایی باشد که نیاز به اصلاح دارند و به شیوه خود نشان می دهد که هر دو شریک هنوز به اندازه کافی سرمایه گذاری می کنند تا مشکلات را از بین ببرند. اگر کاملاً از درگیری اجتناب می کنید زیرا از چگونگی برخورد شریک زندگی خود می ترسید یا فکر نمی کنید ارزش صرف انرژی را داشته باشد ، این می تواند نشانه زمان حرکت باشد.
- زبان بدن شما نشان دهنده بی علاقگی است.
نحوه صحبت بدون کلمات نیز می تواند شامل بسیاری از افراد باشد. ویلیامسون در جلسات مشاوره خود به دنبال نشانه های جسمی است تا نشان دهد زوجین هنوز هم قادر به حساسیت نسبت به یکدیگر هستند ، حتی وقتی در مورد مسائل دشوار بحث می شود. او می گوید: “اگر زوجین هنوز هم به تنهایی به سمت همدیگر روی می آورند ، در نزدیكی می نشینند یا بدون آنكه به آنها هدایت شوید با هم صحبت می كنند ، این می تواند نشان دهنده این باشد كه هنوز تمایل به ارتباط وجود دارد.” “به همین ترتیب ، اگر یک نفر اشک آور شود و دیگری برای تأمین راحتی دست ، زانو یا شانه خود را دراز کند ، نشان می دهد که آنها هنوز تحت تأثیر احساسات شریک زندگی خود هستند.” اگر ، اگر زن و شوهر هنگام گفتگو بدن خود را از یکدیگر برگردانند یا وقتی شریک زندگی خود لحظه ای دشوار را تجربه می کنند ، دیگر دراز نکنند ، این می تواند نشانه آن باشد که دیگر در این رابطه سرمایه گذاری نشده است.