برای اینکه انسان بتواند در اجتماع زندگی کند باید رفتار اجتماعی را بیاموزد، به این معنی که رفتارش باید مورد قبول اجتماع باشد. یکی از را‌ه‌های اجتماعی شدن و مورد قبول قرار گرفتن رعایت انضباط و مقرراتی است که در اجتماع حکم فرماست. مقررات و قوانینی انضباطی رفتار را تحت کنترل درمی‌آورد و چون این کنترل اغلب مانع انجام خواسته‌های کودکان می شود، گاهی موجب خشم و عصبانیت آنها می‌گردد. در تعلیم وتربیت کودکان انضباط همیشه مورد توجه بوده، ولی در اینکه این انضباط چگونه باید باشد و چگونه می توان آن را آموزش داد عقاید متفاوت است.
در بسیاری از کودکان بی‌نظمی و شلختگی به یک عادت تبدیل شده است آنها دلیلی نمی‌بینند که مرتب باشند و یا وسایل خود را در جای درست خود قرار دهند و به همین خاطر مدام وسایل خود را گم می‌کنند و یا نمی‌دانند کجا گذاشته‌اند و همین مشکل باعث شده تا والدین از آنها ناراضی باشند.
سعی کنید وسایل شخصی او را منظم نکنید و به خاطر اینکه نمی‌توانید شلوغی را تحمل کنید خودتان دست به کار نشوید یکی از دغدغه های اصلی والدین آموزش نظم و انظباط به کودک است. والدین به روش‌های مختلف تمام سعی خود را می‌کنند تا بتوانند کودک را منضبط تربیت کنند و ممکن است برخی از روش‌‌ها نتایج عکس را داشته باشد.
در اجرای آموزش قوانین و اصول سعی کنید، قاطع باشید ولی سخت‌گیرانه رفتار نکنید کودک باید به این پی ببرد که در خانه مقرراتی است که باید آن را اجرا کند و مراقب باشید که هیچ‌گاه وسایل کودک را جمع نکنید اجازه بدهید خود کودک از اتاق نا‌منظم و شلوغ خودخسته شود .
رفتار‌هایی که او برای نظم اتاق خود انجام می‌دهد را تشویق کنید و مطمئن باشید پس از دوره نوجوانی رفتارهای او تعدیل خواهد شد، سعی کنید احساسات او را درک کنید و با او همدلی کنید مثلا به او بگویید میدانم که دوست نداری در صندلی عقب بشینی اما این کاری است که باید انجام دهیم شما با این گفتار اجرای قانون رو برای او ضروری دانسته‌اید و به او نشان می‌دهید که احساس او را درک می‌کنید.
سه روش کاربردی برای کودک نا منظم
تلافی کردن را به فرزندان یاد ندهید.
والدین در برابر کاری که کودک انجام نمی‌دهد او را با جملاتی از قبیل اگر اتاقت را مرتب نکنی، “نمی‌توانی دوستت را به اینجا بیاوری” مجازات می‌کنند .ممکن است کودک چندین بار اتاق خود را مرتب کند ولی بعد از آن این کار را رها کند و میلی به انجام چنین کاری را نداشته باشد و نتیجه عکس بدهد و کودک تلافی‌کردن را از والدینش یاد بگیرد.
با کودک سازش کنید.
اگر والدین به طور دائم فرزند خود را به دلیل شلخته بودن سرزنش کنند، این انتقادها باعث می‌شود که او درونی سازی کند و ناراحت و عصبانی خواهد شد، زیرا نمی‌تواند انتظاراتی که والدین از او دارند را بر آورده کند به همین دلیل واقع‌بینانه ترین روش سازش با او است. از تنبیه بیشتر و کلمات خشن پرهیز کنید و از پیشنهاد کمک بگیرید، من وسایل روی زمین را جمع می‌کنم و تو کمدت را مرتب کن.
به بی‌نظمی کودک توجه نکنید.
در بعضی از روزها به ظاهراتاق کودک توجهی نداشته باشید و به درهم‌ریختگی اتاقش عکس العملی نشان ندهید و صبر کنید.
در دوره نوجوانی ممکن است والدین با مشکلاتی روبرو شوند، تا زمانی که او در زمینه‌های دیگر موفق است. والدین سعی کنند که به درهم ریختگی اتاق کودک کاری نداشته باشند، همچنان که او بزرگتر می‌شود به نظم و ترتیب در کارهایش بیشتر توجه نشان می‌دهد.
کارهایی که به والدین در مورد بی نظمی کودکان کمک می‌کند
- والدین باید حس همکاری و مسئولیت را درکودکان بیدار کنند. همکاری کردن (با یکدیگر کار کردن) را به آنها یاد دهند .
- با انجام دادن کارها و اشتباه کردن فرصت یاد گرفتن را به کودک بدهند.
- روش‌ها‌یی به کار ببرند که باعث تشویق بیشتر رفتارهای مثبت شود .
- توقع همکاری از کودکتان نداشته باشید اما انتظار رفتار مشارکت جویانه رو داشته باشید.
- زمان انجام کارها از او نظر خواهی کنید و یا به آنها مسئولیت بدهید.
- در برخی موارد مسئولیت تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی را به آنها واگذار کنید، مثلا برای مدتی کار نداشته باشید،که لباسهایش را جمع می‌کند یا نه، رفتارهای مثبت و منفی او را یادداشت کنید و به ازای هر کار مثبتی که انجام می‌دهد یک پاداش بدهید مثلا او را به شهر بازی ببرید تا رفتار مثبت در او تثبیت شود و در ازای هر رفتار منفی اورا از چیزی مثل پول تو‌جیبی محروم کنید.
- قرار گرفتن کودک در معرض محیط‌های منظم، تاثیر مستقیمی دارد. نظم، کودک را ترغیب به پیروی از قانون می‌کند. این مزیت می‌تواند در موقعیت‌هایی که پیروی از مقررات مهم است، بسیار مفید باشد.